چه تنهایی شلوغی است تنهایی من!

 آن زمان که اطرافت پر است از دوستان خوش سخن و رنگین پوست

که از رنگین بودن آنها به تنگ آمدی و در حسرت یک رنگ بودنشان سینه ات مالامال غم است!

 کاش ﻣﻰ‏‎‎‌‍فهمیدند که : "قالی از صد رنگ بودنش زیر پا افتاده است"

 کاش ﻣﻰدانستند باید دوست بود تا اینکه از دوستی سخن گفت.

 کاش معنی این پیمان مقدس را ﻣﻰدانستند.

 و من اکنون ﻣﻰفهمم که چرا درد را باید با چاه گفت!

 و این روزی است که در ازدحام تنهایی خود غرق ﻣﻰشوم!!!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: